فولاد ساختمانی (Structural Steel) از جمله مصالح فلزی ساختمان سازی هستند که به منظور ساخت و ساز فنداسیون، تیغه بندی بناهای تجاری و مسکونی به خصوص اسکلت استفاده می شود. این دسته از فولادها همان پروفیل های ساختمانی هستند که با مقاطع مختلف تولید می شوند. ورق آهنی، تیرآهن، میلگرد، ناودانی از موارد پر کاربرد در ساختمان سازی هستند.
مشخصات فولاد ساختمانی
این مصالح دارای کربن متوسط هستند و جزو فولادهای نرم محسوب می شوند. این پروفیل ها قابلیت جوشکاری مطلوبی به منظور اتصال با یکدیگر برای ساخت سازه هستند. نحوه تولید آن ها به کمک رولینگ یا نورد سد و گرم است. گاهی برخی از پروفیل های ساختمانی نظیر نبشی و ناودانی برای شکل دهی بعد از نورد شمش اولیه، فردم دهی می شوند. سازه های ساختمانی از پروفیل های جدا از هم ساخته و به صورت شاخه ای عرضه می شوند که در انتها به هم متصل می گردند. اتصال دو قطعه فولاد یا به وسیله ی جوش است یا اتصالات مکانیکی نظیر پرچ و پیچ.
خواصی نظیر برش کاری، سوراخ کاری، جوشکاری، خم کاری، اتصال سریع در مقابل استحکام خوب، مقاومت به خمش و گشتاور دوم سطح مناسب و همچنین قیمت پایین از ویژگی های بارز فولادهای ساختمانی هستند.
» نوشته مرتبط: تفاوت آهن و فولاد
انواع فولاد ساختمانی
فولادهای ساختمانی در حالت نرماله شده (Normalized) یا بدون عملیات حرارتی خاصی در بازار عرضه و مصرف می شوند. ST37، ST52 و ST60 از استانداردهای مطرحی هستند که برای این دست آهن طبقه ردیف DIN17006 آلمان استفاده می شود. این مصالح آهنی در دسته بندی های گوناگونی تفکیک می شوند. برای مثال بر حسب مقاومت می توان به سه دسته: فولاد نرمه (حداکثر تنش 2600kg/cm)، فولاد مقاوم (حداکثر تنش 4800kg/cm) و بسیار مقاوم (حداکثر تنش 7000kg/cm) تقسیم نمود. بیشترین استفاده در فولاد ساختمانی آهن های نرمه هستند.
آهن آلات ساختمانی را با نام ST نمایش می دهند که از واژه StrucTure به معنی ساختار گرفته شده است. عدد بعد از ST میزان استحکام کششی (Tensile Strength) فولاد را نشان می دهد. برای مثال ST60 نشانگر فولاد ساختمانی با استحکام کششی 60 کیلوگرم بر میلی متر مربع است. بعد از شماره استحکام از 1 تا 3 عددی برای مشخص نمودن کیفیت فولاد نیز درج می شود که 1 برای کارهای ساختمانی معمولی، 2 برای فولاد با درجه مهم و عدد 3 برای فولاد با درجه خلوص عالی است. مثلا فولاد ST52-3 .
فولاد ساختمانی St37
فولاد ST37 از پر استفاده ترین استانداردهای مصالح فولادی نظیر میلگرد و ورق است. فولادهای استفاده شده در ایران عمدتا از نوع ST37 هستند. این نوع فولاد به خاطر درصد کربن پایین قابلیت جوشکاری خوبی دارد.
فولاد ساختمانی St52
فولاد ST52 به نسبت ST37 از مقاومت بالاتری برخوردار است. شکل پذیری این نوع فولاد به دلیل عنصر کربن بیشتر به میزان قابل توجهی از ST37 کمتر و همچنین خاصیت جوش پذیری آن پایین تر است. بیشتر بودن منگنز و کربن سبب بالاتر رفتن استحکام فولاد ST52 شده است.